Verbum

приобща́ть несов.

1. прылуча́ць, далуча́ць (да чаго), уключа́ць (у што);

приобща́ть к культу́ре прылуча́ць (далуча́ць) да культу́ры;

приобща́ть к обще́ственной жи́зни уключа́ць у грама́дскае жыццё;

2. (прилагать) прыклада́ць;

3. церк. прычашча́ць;

приобща́ться

1. прылуча́цца, далуча́цца (да чаго), уключа́цца (у што);

2. церк. прычашча́цца;

3. страд. прылуча́цца, далуча́цца (да чаго), уключа́цца (у што); дадава́цца; прычашча́цца; см. приобща́ть;

приобще́ние

1. прылучэ́нне, -ння ср., далучэ́нне, -ння ср. (да чаго), уключэ́нне, -ння ср. (у што);

2. далучэ́нне, -ння ср., дадава́нне, -ння ср.;

3. прычашчэ́нне, -ння ср.; см. приобща́ть;

приобщённый

1. прылу́чаны, далу́чаны (да чаго), уклю́чаны;

2. далу́чаны, дада́дзены;

3. прычашчо́ны; см. приобщи́ть;

приобщи́ть сов.

1. прылучы́ць, далучы́ць (да чаго), уключы́ць (у што);

2. (приложить) далучы́ць, дада́ць;

3. церк. прычасці́ць;

приобщи́ться

1. прылучы́цца, далучы́цца (да чаго), уключы́цца (у што);

2. церк. прычасці́цца.

приобъе́ктный прыаб’е́ктны.

приобыка́ть несов., уст., прост. прывыка́ць.

приобы́кнуть сов., уст., прост. прывы́кнуць;

приобы́кший прывы́клы.