найти́сь сов.
1. (отыскаться) знайсці́ся;
2. (случиться, оказаться) тра́піцца; нада́рыцца;
нашёлся до́брый челове́к тра́піўся (нада́рыўся) до́бры чалаве́к;
3. (быстро сообразить) знайсці́ся, даць ра́ды; (не растеряться) не разгубі́цца;
не нашёлся, что отве́тить не знайшо́ў, што адказа́ць.
найто́в мор. найто́ў, -то́ва м.;
найто́вить несов. найто́віць;
найто́вка найто́ўка, -кі ж.;
накади́ть сов. накадзі́ць.
нака́з нака́з, -зу м.;
нака́з избира́телей нака́з вы́баршчыкаў.
наказа́ние ср. ка́ра, -ры ж., пакара́нне, -ння ср.; (взыскание) спагна́нне, -ння ср.;
подве́ргнуть наказа́нию пакара́ць;
теле́сное наказа́ние цяле́снае пакара́нне;
в наказа́ние каб пакара́ць, у пакара́нне;
вы́сшая ме́ра наказа́ния вышэ́йшая ме́ра пакара́ння;
◊
наказа́ние мне (тебе́) с кем-л. го́ра мне (табе́) з кім-небудзь;
су́щее (пря́мо, про́сто) наказа́ние про́ста го́ра.
наказа́тьI сов. пакара́ць.