Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

привали́ть сов.

1. прывалі́ць, мног. папрыва́льваць;

привали́ть ка́мень к стене́ прывалі́ць ка́мень да сцяны́;

2. (прислонить, опереть) разг. прыпе́рці, мног. папрыпіра́ць, прыхіну́ць, мног. папрыхіна́ць, прыхілі́ць, мног. папрыхіля́ць;

3. (о судах) мор. прывалі́ць, падплы́сці, падплы́ць; (пристать к чему-л.) прыста́ць;

4. (прийти, появиться в большом количестве) разг. прывалі́ць;

5. (приехать, прийти, прибыть куда-л.) прост. прыпе́рці, прыпе́рціся, прысу́нуцца, прыцягну́цца;

ему́ сча́стье привали́ло яму́ шча́сце прывалі́ла;

привали́ться разг.

1. (прислониться, опереться) прыпе́рціся, прыхіну́цца, прыхілі́цца;

2. см. привали́ть 3.

прива́льный мор. прыва́льны.

прива́ренный прыва́раны;

прива́ривание прыва́рванне, -ння ср.;

прива́ривать несов. прыва́рваць;

прива́риваться возвр., страд. прыва́рвацца;

привари́ть сов., в разн. знач. прывары́ць;

привари́ться прывары́цца;

прива́рка ж.

1. (действие) прыва́рка, -кі ж.; неоконч. прыва́рванне, -ння ср.;

2. (то, что приварено) прыва́рка, -кі ж.;