Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

имени́тый разг. знакамі́ты; ва́жны; славу́ты.

и́менно част. і́менна, менаві́та; (как раз) якра́з;

а и́менно (в знач. союза) а і́менна;

(вот) и́менно (да, действительно) (вось) і́менна, сапраўды́.

именно́й

1. імянны́;

именно́й спи́сок імянны́ спіс;

именно́й ука́з уст. імянны́ ўказ;

2. грам. іме́нны;

именно́е склоне́ние іме́ннае склане́нне.

именова́ние называ́нне, -ння ср.; (наименование) найме́нне, -ння ср.;

имено́ванный найме́нны;

имено́ванное число́ мат. найме́нны лік;

именова́ть несов. называ́ць;

именова́ться называ́цца;

имену́емый

1. прич. які́ (што) называ́ецца;

2. прил. называ́ны.

имерети́н, имерети́нец імерэці́н, -на м., імерэці́нец, -нца м.;

имерети́нка імерэці́нка, -кі ж.;