при́нцип в разн. знач. пры́нцып, -пу м.;
◊
в при́нципе у пры́нцыпе.
принципа́л уст. прынцыпа́л, -ла м.
принципа́т ист. прынцыпа́т, -ту м.
принципиа́льно нареч. прынцыпо́ва;
принципиа́льность прынцыпо́васць, -ці ж.;
принципиа́льный прынцыпо́вы.
приню́хаться сов., разг., в разн. знач. прыню́хацца;
приню́хиваться несов. прыню́хвацца.
приня́тие прыня́цце, -цця ср.; неоконч. прыма́нне, -ння ср.
при́нятый
1. прич. прыня́ты; (взятый) узя́ты; (подхваченный) падхо́плены, падхва́чаны;
2. прич. (встреченный) сустрэ́ты, узя́ты; см. принима́ть 1, 2;
3. прил. прыня́ты; заве́дзены; (общепринятый) агульнапрыня́ты; (обычный) звыча́йны.