Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прокопте́лый разг. праку́раны.

прокопте́тьI сов. (гореть какое-л. время коптя) разг. пракурэ́ць, пракуро́дымець, пракурады́мець.

прокопте́тьII сов.

1. (прокоптиться) прост. пракуры́цца, закуры́цца, пракуро́дыміцца, пракурады́міцца;

2. перен. (прокорпеть) разг., уст. пракарпе́ць, прагарбе́ць;

3. (провести какое-л. время где-л., в каком-л. месте безвыездно) прост. пратарча́ць.

прокопти́ть сов.

1. (подвергнуть копчению) правэ́ндзіць, завэ́ндзіць;

2. (загрязнить копотью) пракуры́ць, закуры́ць, пракуро́дыміць, пракурады́міць;

прокопти́ться

1. (подвергнуться копчению) правэ́ндзіцца, завэ́ндзіцца;

2. (загрязниться копотью) пракуры́цца, закуры́цца, пракуро́дыміцца, пракурады́міцца;

прокопчённый

1. правэ́нджаны, завэ́нджаны;

2. праку́раны, заку́раны, пракуро́дымлены, пракурады́млены; см. прокопти́ть.

проко́рм разг. прако́рм, -му м.;

прокорми́ть сов. пракармі́ць;

прокорми́ться разг. пракармі́цца;

прокормле́ние пракармле́нне, -ння ср.;