Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прини́зиться

1. (стать ниже, меньше) прыні́зіцца; зні́зіцца; пані́зіцца;

2. разг. (унизить себя) уні́зіцца; прыні́зіць (сябе́).

приника́ть несов.

1. (припадать) прыпада́ць; (прижиматься) прыту́львацца, тулі́цца;

2. перен., разг. зато́йвацца, прыто́йвацца.

прини́кнуть сов.

1. (припасть) прыпа́сці; (прижаться) прытулі́цца, мног. папрыту́львацца;

2. перен., разг. (притихнуть, притаиться) затаі́цца, прытаі́цца.

принима́ть несов.

1. прыма́ць; (брать) браць; (считать) лічы́ць;

принима́ть посы́лку прыма́ць (браць) пасы́лку;

э́тот матро́с принима́л концы́ гэ́ты матро́с прыма́ў (браў) канцы́;

принима́ть иму́щество по а́кту прыма́ць маёмасць па а́кце;

принима́ть диви́зию прыма́ць дыві́зію;

принима́ть на рабо́ту прыма́ць (браць) на рабо́ту;

принима́ть в институ́т прыма́ць у інстыту́т;

принима́ть в игру́ прыма́ць (браць) у гульню́;

принима́ть в свою́ компа́нию прыма́ць у сваю́ кампа́нію;

принима́ть посети́телей прыма́ць наве́двальнікаў;

принима́ть госте́й прыма́ць гасце́й;

принима́ть зако́н прыма́ць зако́н;

принима́ть резолю́цию прыма́ць рэзалю́цыю;

принима́ть сове́ты прыма́ць пара́ды;

принима́ть по́зу прыма́ць по́зу;

принима́ть уча́стие прыма́ць (браць) удзе́л;

принима́ть ва́нну прыма́ць ва́нну;

принима́ть другу́ю ве́ру прыма́ць другу́ю ве́ру;

принима́ть миксту́ру прыма́ць міксту́ру;

принима́ть за пра́вило браць (прыма́ць) за пра́віла;

принима́ть за кого́-л. друго́го лічы́ць (прыма́ць) за каго́е́будзь і́ншага;

принима́ть за шу́тку лічы́ць (прыма́ць) за жарт;

принима́ть бе́лое за чёрное лічы́ць (прыма́ць) бе́лае за чо́рнае, лічы́ць бе́лае чо́рным;

принима́ть кома́нду воен. прыма́ць кама́нду;

принима́ть сигна́л воен. прыма́ць сігна́л;

принима́ть ребёнка прыма́ць дзіця́;

2. (встречать) сустрака́ць; браць;

принима́ть медве́дя на рога́тину сустрака́ць мядзве́дзя рага́цінай (браць на рага́ціну);

3. (приобретать какой-л. вид, свойство) набыва́ць; (становиться) станаві́цца;

го́род принима́ет наря́дный вид го́рад набыва́е прыго́жы вы́гляд;

спор принима́ет ожесточённый хара́ктер спрэ́чка стано́віцца заўзя́тай;

4. (убирать) прост. прыма́ць, прыбіра́ць, забіра́ць;

принима́ть оста́тки у́жина прыма́ць (прыбіра́ць, забіра́ць) рэ́шткі вячэ́ры;

принима́ть бой прыма́ць бой;

принима́ть во внима́ние браць (прыма́ць) пад ува́гу;

принима́ть в расчёт браць (прыма́ць) у разлі́к;

принима́ть в штыки́ сустрака́ць у штыкі́;

принима́ть за чи́стую моне́ту лічы́ць (прыма́ць) за чы́стую мане́ту;

принима́ть на себя́ (что) прыма́ць (браць) на сябе́ (што);

принима́ть чью́-л. сто́рону станаві́цца на чый-не́будзь бок;

принима́ть (бли́зко) к се́рдцу прыма́ць (браць) (блі́зка) да сэ́рца;

принима́ть на ве́ру прыма́ць на ве́ру;

принима́ть грех на́ душу прыма́ць грэх на душу́.

принима́ться несов.

1. (браться) бра́цца; (начинать) пачына́ць, распачына́ць;

2. (прививаться) прыма́цца; см. приня́ться;

3. страд. прыма́цца; бра́цца, лічы́цца; сустрака́цца; набыва́цца; прыбіра́цца, забіра́цца; см. принима́ть.

принора́вливать несов., разг. прымярко́ўваць; прыла́джваць, прыстасо́ўваць;

принора́вливать о́тпуск к шко́льным кани́кулам прымярко́ўваць адпачы́нак (во́дпуск) да шко́льных кані́кул;

принора́вливать шаг к ша́гу това́рища прыстасо́ўваць крок да кро́ку тава́рыша;

принора́вливаться

1. прымярко́ўвацца; прыла́джвацца, прыстасо́ўвацца; см. принорови́ться;

2. страд. прымярко́ўвацца; прыла́джвацца, прыстасо́ўвацца; см. принора́вливать;

принорови́ть сов., разг. прымеркава́ць; прыла́дзіць, прыстасава́ць;

принорови́ться прымеркава́цца; прыла́дзіцца, прыстасава́цца;

приноро́вленный прымеркава́ны; прыла́джаны, прыстасава́ны;