Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

мастери́ца ж.

1. майстры́ха, -хі ж.;

2. (искусница) маста́чка, -кі ж., ма́йстар, -тра м.;

мастерови́то нареч., разг. уме́ла;

мастерови́тость

1. разг. уме́ласць, -ці ж.;

2. высо́кая прафесіяна́льнасць (прафесі́йнасць);

мастерови́тый

1. разг. уме́лы;

мастерови́тый челове́к уме́лы чалаве́к;

2. высокапрафесіяна́льны, высокапрафесі́йны; выда́тны;

мастерови́тый писа́тель высокапрафесіяна́льны (высокапрафесі́йны, выда́тны) пісьме́ннік;

мастерови́тый теа́тр высокапрафесіяна́льны (высокапрафесі́йны) тэа́тр;

мастерово́й сущ., уст. майстравы́, -во́га м., фабры́чны рабо́чы;

мастеровщи́на ж., собир., уст., прост. фабры́чныя рабо́чыя;

мастерска́я сущ. майстэ́рня, -ні ж.;

столя́рная мастерска́я сталя́рня;

мастерски́ нареч. па-майстэ́рску.

ма́стерскийI майстро́ўскі, ма́йстраў.

ма́стерскийII (искусный) майстэ́рскі.