мастерови́тый

1. разг. уме́лы;

мастерови́тый челове́к уме́лы чалаве́к;

2. высокапрафесіяна́льны, высокапрафесі́йны; выда́тны;

мастерови́тый писа́тель высокапрафесіяна́льны (высокапрафесі́йны, выда́тны) пісьме́ннік;

мастерови́тый теа́тр высокапрафесіяна́льны (высокапрафесі́йны) тэа́тр;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)