Verbum

бессосло́вный бессасло́ўны.

бессою́зный грам. бяззлу́чнікавы.

бесспо́рно

1. нареч. бясспрэ́чна;

2. вводн. сл. бясспрэ́чна; (безусловно) безумо́ўна;

бесспо́рность бясспрэ́чнасць, -ці ж.;

бесспо́рный бясспрэ́чны.

бессре́бреник (бескорыстный человек) бяссрэ́бранік, -ка м.;

бессре́бреница бяссрэ́браніца, -цы ж.

бессро́чно бестэрміно́ва;

бессро́чность бестэрміно́васць, -ці ж.;

бессро́чный бестэрміно́вы.