бессмы́сленный
1. (лишённый смысла) бяссэ́нсавы, бяссэ́нсны, бессэнсо́ўны; (абсурдный) недарэ́чны; (неразумный) неразу́мны;
2. (не соображающий) няўця́мны; (бездумный) бязду́мны; (неосмысленный) неасэнсава́ны; (глупый) бязглу́зды.
бессмы́сленный
1. (лишённый смысла) бяссэ́нсавы, бяссэ́нсны, бессэнсо́ўны; (абсурдный) недарэ́чны; (неразумный) неразу́мны;
2. (не соображающий) няўця́мны; (бездумный) бязду́мны; (неосмысленный) неасэнсава́ны; (глупый) бязглу́зды.
бессмы́слие 
бессмы́слица 
бессне́жный бяссне́жны;
бессне́жье 
бессо́вестно 
бессо́вестность несумле́ннасць, -ці 
бессо́вестный (нечестный) несумле́нны, бессаро́мны; (наглый) наха́бны.
бессодержа́тельно 
бессодержа́тельность беззмясто́ўнасць, -ці