па́лка па́лка, -кі ж.;
◊
па́лка о двух конца́х у кіі́ два канцы́ і або́два б’юць; гро́шык такі́: у ім два бакі́; така́я спра́ва — і ўле́ва, і ўпра́ва;
из-под па́лки з прыму́су; як на па́ншчыне;
вставля́ть (ста́вить) па́лки в колёса даро́гу перасяка́ць (заступа́ць); шко́дзіць;
перегну́ть па́лку кій перагну́ць; ме́ру перабра́ць.
палла́дий хим. пала́дый, -дыю м.
палла́диум уст. пала́дыум, -му м.
полиати́в паллиати́в прям., перен. паліяты́ў, -ты́ву м.;
полиати́вы паллиати́вы официа́льных заявле́ний паліяты́вы афіцы́йных зая́ў.
паллиати́вный паліяты́ўны;
паллиати́вное сре́дство паліяты́ўны сро́дак.
палло́граф мор. пало́граф, -фа м.
пало́мник пало́мнік, -ка м.;
пало́мница пало́мніца, -цы ж.;
пало́мничать несов. пало́мнічаць;