Verbum

мину́тный

1. міну́тны;

мину́тная стре́лка міну́тная стрэ́лка;

2. (кратковременный) хвілі́нны; (временный) часо́вы;

◊

мину́тное де́ло спра́ва (адно́й) хвілі́ны;

мину́тный успе́х хвілі́нны (часо́вы) по́спех; см. мину́та​ ^{1, 2};

мину́точка разг. хвілі́начка, -кі ж., часі́начка, -кі ж.

мину́ть сов. міну́ць, праміну́ць, абміну́ць; (окончиться) прайсці́, ско́нчыцца;

мину́я деепр. міна́ючы, абміна́ючы.

минча́нин мінча́нін, -на м.;

минча́нка мінча́нка, -кі ж.

миньо́н​^I (танец) міньён, -на м.

миньо́н​^II тип. міньён, -ну м.