Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

крути́льный круці́льны;

крути́льные весы́ физ. круці́льная вага́;

крути́льщик спец. круці́льшчык, -ка м.;

крути́льщица круці́льшчыца, -цы ж.;

крути́ть несов., в разн. знач. круці́ць;

крути́ть ру́ки круці́ць (выкру́чваць) ру́кі;

крути́ть мозги́ круці́ць мазгі́;

крути́ться возвр., страд. круці́цца.

кру́тка ж. (действие) текст. кручэ́нне, -ння ср.

крутну́ть сов., однокр., прост. крутну́ць, крутану́ць.

кру́тоI нареч.

1. (обрывисто) кру́та, стро́мка;

2. (резко, внезапно) кру́та;

3. (строго) кру́та.

кру́тоII нареч. (густо) гу́ста;

кру́то посоли́ть гу́ста пасалі́ць.

крутобере́жный крутабярэ́жны, стромабярэ́жны.