Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

проклю́нуть сов., разг. прадзяўбці́;

проклю́нуться

1. (о птенце) разг. прадзяўбці́ся;

2. перен. (о всходах) прабі́цца, прарасці́, узысці́.

прокля́сть сов. праклясці́;

прокля́тие ср.

1. праклён, -ну м.;

преда́ть кого́-л. прокля́тию праклясці́;

осыпа́ть прокля́тиями пракліна́ць;

2. межд., разг. лі́ха на яго́ (яму́);

прокля́тие! опя́ть дождь! лі́ха на яго́! ізно́ў дождж!

про́клятый прич. пракля́ты;

будь я про́клят, е́сли… няха́й я бу́ду пракля́ты (няха́й мяне́ пракляну́ць), калі́…;

будь про́клят тот день няха́й бу́дзе пракля́ты той дзень.

прокля́тый прил. пракля́ты;

прокля́тый вопро́с пракля́тае пыта́нне.

прокня́жить сов., ист. пракня́жыць.

прокова́ть сов.

1. (обработать ковкой) техн. пракава́ць;

прокова́ть желе́зо пракава́ць жале́за;

2. (ковать в течение какого-л. времени) пракава́ць;

прокова́ть це́лый день пракава́ць цэ́лы дзень.

проко́вка ж., техн. прако́ўка, -кі ж., прако́ўванне, -ння ср., кава́нне, -ння ср.;

проко́вывать несов. прако́ўваць, кава́ць; см. прокова́ть 1;