штурм прям., перен. штурм, род. шту́рму м.;
брать шту́рмом браць шту́рмам.
шту́рман мор., ав. шту́рман, -на м.;
шту́рманский мор., ав. шту́рманскі;
шту́рманство мор., ав. шту́рманства, -ва ср.
штурмова́ние уст. штурмава́нне, -ння ср.;
штурмова́ть несов., прям., перен. штурмава́ць;
штурмова́ться страд. штурмава́цца.
штурмови́кI воен., ав. штурмаві́к, -ка́ м.
штурмови́кII полит., уст. (член фашистских гитлеровских отрядов) штурмаві́к, -ка́ м.
штурмо́вка воен. штурмо́ўка, -кі ж.