Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шалева́ть несов., плотн. шалява́ць;

шалева́ться страд. шалява́цца.

ша́левый ша́левы.

шале́ть несов., разг. шале́ць.

шалёванный плотн. шалява́ны.

шалёвка ж., плотн. шалёўка, -кі ж.; (действие — ещё) шалява́нне, -ння ср.

шали́ть несов.

1. (резвиться) дурэ́ць; (баловаться) ба́лавацца; (забавляться) забаўля́цца;

2. (вести себя или обращаться с кем-, чем-л. легкомысленно) жартава́ць; (дурачиться) дуры́цца;

3. (бесчинствовать) разг., уст. сваво́ліць, гарэ́заваць;

4. (неправильно действовать, функционировать) разг. (быць) не ў пара́дку;

не́рвы шаля́т не́рвы не ў пара́дку;

шали́шь! жарту́еш!; ду́дкі!;

шали́шь, не обма́нешь! жарту́еш (ду́дкі), не ашука́еш!

шаловли́во нареч.

1. дураслі́ва, сваво́льна, гарэ́зліва;

2. жартаўлі́ва, гуллі́ва; см. шаловли́вый;

шаловли́вость ж.

1. дураслі́васць, -ці ж., сваво́льства, -ва ср., гарэ́злівасць, -ці ж.;

2. жартаўлі́васць, -ці ж., гуллі́васць, -ці ж.; см. шаловли́вый;

шаловли́вый

1. (любящий шалить) дураслі́вы, сваво́льны, гарэ́злівы;

2. (игривый) жартаўлі́вы, гуллі́вы.