Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

хме́льник хмяльні́к, род. хмельніка́ м.

Хмельни́цкая о́бласть Хмяльні́цкая во́бласць.

хмельни́цкий хмяльні́цкі.

Хмельни́цкий г. Хмяльні́цкі, -кага м.

хмельно́е ср., сущ., разг. мо́цны напо́й;

хмельной

1. (пьяный) п’я́ны, ап’яне́лы;

хмельны́е ре́чи п’я́ная гаво́рка;

2. (опьяняющий) хме́льны;

хмельны́е напи́тки хме́льныя напо́і.

хму́рить несов. хму́рыць; насу́пліваць;

хму́риться

1. (о человеке) хмуры́цца; насу́плівацца;

2. (о погоде) хма́рыцца;

хму́ро нареч., безл., в знач. сказ. хму́рна, пахму́рна; пану́ра;

хму́рость хму́рнасць, -ці ж., пахму́рнасць, -ці ж.; пану́расць, -ці ж.;