примире́нческий полит. прымірэ́нчы;
примире́нчество полит. прымірэ́нства, -ва ср.;
примирённо нареч. прымі́рана; (умиротворённо) улаго́джана; уціхамі́рана; (спокойно) спако́йна;
примирённость ж. прымі́ранасць, -ці ж.; улаго́джанасць, -ці ж.; уціхамі́ранасць, -ці ж.; спако́й, -ко́ю м.;
примирённый
1. прич. прымі́раны; памі́раны;
2. прил. прымі́раны; (умиротворённый) улаго́джаны; уціхамі́раны; (спокойный) спако́йны;
примири́тель прыміры́цель, -ля м.;
примири́тельница прыміры́целька, -кі ж.;
примири́тельно нареч. прыміры́цельна;
примири́тельность прыміры́цельнасць, -ці ж.;
примири́тельный прыміры́цельны;
примири́тельный тон прыміры́цельны тон.