Verbum

хинозо́л фарм. хіназо́л, -лу м.

хиноли́н хим. хіналі́н, -ну м.

хино́н хим. хіно́н, -ну м.

хи́ппи хі́пі нескл., мн.

хире́ть несов., разг.

1. марне́ць, ча́хнуць, чаўрэ́ць;

2. перен. занепада́ць.

хирома́нт хірама́нт, -та м.;

хирома́нтия хірама́нтыя, -тыі ж.;

хирома́нтка хірама́нтка, -кі ж.

Хироси́ма г. Хірасі́ма, -мы ж.

хироси́мский хірасі́мскі.