Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

хвастну́ть сов., однокр., разг. пахвалі́цца;

хвастовство́ ср. хвальба́, -бы́ ж., выхваля́нне, -ння ср., самахва́льства, -ва ср.;

хвасту́н разг. хвалько́, -ка́ м., самахва́л, -ла м., выхваля́ка, -кі м.;

хвасту́нья ж., разг. хвалько́, -ка́ м., самахва́лка, -кі ж., выхваля́ка, -кі ж.

хватI разг. зух, род. зу́ха м., хват, род. хва́та м.

хватII (схватывание, хватка) спорт. хват, род. хва́та м.

хвата́тельный хапа́льны, хвата́льны;

хвата́тельные о́рганы насеко́мых хапа́льныя (хвата́льныя) о́рганы насяко́мых;

хвата́тельные движе́ния хапа́льныя (хвата́льныя) ру́хі.

хвата́тьI несов. (схватывать) хапа́ць, хвата́ць;

звёзд с не́ба не хвата́ет зо́рак з не́ба не хапа́е;

хвата́ть на лету́ хапа́ць на ляту́;

хвата́ть за́ душу, за́ сердце браць за душу́, за сэ́рца.

хвата́тьII несов., безл. (быть достаточным) хапа́ць; (доставать) става́ць;

э́того хвата́ет на всех гэ́тага хапа́е (стае́) на ўсіх;

э́того ещё не хвата́ло! разг. гэ́тага яшчэ́ не хапа́ла!

хвата́ться несов., прям., перен. хапа́цца, хвата́цца;

хвата́ться за́ голову хапа́цца за галаву́;

утопа́ющий и за соло́минку хвата́ется посл. калі́ то́пішся, і за бры́тву (меч) ухо́пішся.