Verbum

примётка ж., разг., спец. прыфастрыго́ўка, -кі ж., прыфастрыго́ўванне, -ння ср.

примётывание прыфастрыго́ўванне, -ння ср.

примётывать​^I несов. прыфастрыго́ўваць; см. примета́ть​^II.

примётывать​^II несов., обл. прыкіда́ць, прыкі́дваць, падкіда́ць, падкі́дваць; см. примета́ть​^III.

примётываться​^I несов., страд. прыфастрыго́ўвацца; см. примётывать​^I.

примётываться​^II несов., страд. прыкіда́цца, прыкі́двацца, падкіда́цца, падкі́двацца; см. примётывать​^II.

примина́ть несов. (к примя́ть) прыміна́ць;

примина́ться

1. (к примя́ться) прыміна́цца;

2. страд. прыміна́цца; см. примина́ть.

примире́нец полит. прымірэ́нец, -нца м.;

примире́ние ср.

1. (действие) прымірэ́нне, -ння ср.;

2. (состояние) прымірэ́нне, -ння ср.; (мир) мір, род. мі́ру м.; (согласие) зго́да, -ды ж.;