Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наёмник

1. (наёмный работник) уст. на́йміт, -та м.;

2. (наёмный солдат) ист. наёмнік, -ка м.;

3. перен., презр. на́йміт, -та м.;

наёмница

1. (наёмная работница) уст. на́ймічка, -кі ж.

1. перен., презр. на́ймітка, -кі ж.;

наёмнический ист. наёмніцкі;

наёмный в разн. знач. наёмны.

нажа́лить сов., разг. накуса́ць.

нажа́ловаться сов., разг. наска́рдзіцца.

нажа́ренный

1. напе́чаны; насма́жаны; насква́раны; напра́жаны, напрэ́жаны;

2. напа́лены, напе́чаны, нагрэ́ты; см. нажа́рить;

нажа́ривать несов.

1. (наготавливать для еды) напяка́ць; (мяса) насма́жваць; (сала) насква́рваць; (кофе, семечек и т. п.) напра́жваць, напрэ́жваць;

2. (накаливать) разг. напа́льваць, напяка́ць; (нагревать) награва́ць;

3. (делать что-л. энергично, увлечённо, бить) прост. жа́рыць, нажа́рваць;

нажа́риваться

1. напа́львацца, напяка́цца; награва́цца; см. нажа́риться;

2. страд. напяка́цца; насма́жвацца; насква́рвацца; напра́жвацца, напрэ́жвацца; см. нажа́ривать 1;

нажа́рить сов.

1. (наготовить для еды) напячы́, мног. панапяка́ць; (мяса) насма́жыць, мног. панасма́жваць; (сала) насква́рыць; (кофе, семечек и т. п.) напра́жыць, напрэ́гчы;

2. (накалить) разг. напалі́ць, напячы́; (нагреть) нагрэ́ць;