Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наезжа́тьII несов. (к нае́хать) наязджа́ць.

нае́зженный прич., прил.

1. нае́зджаны; (о дороге — ещё) аб’е́зджаны;

2. (приученный к езде) аб’е́зджаны;

нае́зживать несов., см. наезжа́тьI;

нае́зжий разг. нае́зны; (приезжий) прые́зджы.

наерунди́ть сов., прост. нарабі́ць глу́пства; (наговорить ерунды) напле́сці, нагавары́ць лухты́ (глу́пства).

наерши́ться сов., прост. ашчаці́ніцца, натапы́рыцца.

нае́сть сов., прост. нае́сці;

нае́сться нае́сціся.

нае́хать сов., в разн. знач. нае́хаць;

нае́хать на столб нае́хаць на слуп;

нае́хали го́сти нае́халі го́сці.

наём м.

1. наём, род. на́йму м., мн. на́ймы, -маў;

рабо́тать по на́йму працава́ць па на́йме;

сдава́ть в наём здава́ць у наём;

2. (действие) найма́нне, -ння ср.;

наём рабо́чей си́лы найма́нне рабо́чай сі́лы.