Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

приме́тливый (наблюдательный) нагляда́льны, назіра́льны.

приме́тно нареч. прыме́тна, разг. прыкме́тна;

приме́тный в разн. знач. прыме́тны, разг. прыкме́тны.

примеча́ние ср. заўва́га, -гі ж.

примеча́тельно нареч. знамяна́льна; характэ́рна, паказа́льна; ціка́ва; выда́тна; см. примеча́тельный;

примеча́тельность

1. знамяна́льнасць, -ці ж.; характэ́рнасць, -ці ж., паказа́льнасць, -ці ж.; ціка́васць, -ці ж.; выда́тнасць, -ці ж.; надзвыча́йнасць, -ці ж.; см. примеча́тельный;

2. уст. (достопримечательность) славу́тасць, -ці ж.;

примеча́тельный (заслуживающий внимания) ва́рты ўва́гі; (знаменательный) знамяна́льны; (характерный, показательный) характэ́рны, паказа́льны; (интересный) ціка́вы; (выдающийся) выда́тны; (замечательный) надзвыча́йны;

примеча́тельный факт ва́рты ўва́гі (ціка́вы, знамяна́льны) факт;

примеча́тельные ли́ца ціка́выя (выда́тныя, прыме́тныя) асо́бы.

примеча́ть несов.

1. разг. прымяча́ць, прыкмяча́ць; (замечать) заўважа́ць;

2. прост. (наблюдать) нагляда́ць; глядзе́ць; (следить) сачы́ць;

ты за ним примеча́й ты за ім нагляда́й.

приме́ченный разг. прыме́чаны, прыкме́чаны; (замеченный) заўва́жаны.

приме́шанный (к примеша́ть) дамяша́ны; прымяша́ны;