Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

tępak

м. ёлуп; ёлупень; доўбня

tępiciel

м. разбуральнік, знішчальнік, вынішчальнік

tępić

незак.

1. тупіць;

2. знішчаць, вынішчаць

tępić się

незак. тупіцца, прытупляцца

tępieć

tępie|ć

незак. тупець, тупіцца;

wzrok ~je — зрок пагаршаецца

tępo

тупа

tępogłowy

тупагаловы

tępość

ж. тупасць

tępota

ж. тупасць

tępy

tęp|y

тупы;

~a głowa — тупіца