Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rdza

ж. (і)ржа;

~a zbożowa — збожавая ржа

rdzawy

rdzaw|y

(і)ржавы;

woda ~a — (і)ржавая вада;

kolor ~y — (і)ржавы колер

rdzeniowy

1. стрыжнёвы; асяродкавы;

2. спіннамазгавы

rdzennie

сапраўды; па-сапраўднаму;

rdzennie polski — сапраўды польскі, чыста польскі

rdzenny

1. стрыжнёвы;

2. грам. каранёвы;

3. карэнны; сапраўдны; праўдзівы;

rdzenny mieszkaniec — карэнны жыхар, аўтахтон

rdzeń

м.

1. асяродак; стрыжань;

2. сутнасць, змест;

3. грам. корань;

4. анат. (таксама rdzeń pacierzowy, rdzeń kręgowy) — спінны мозг;

rdzeń przedłużony — прадаўгаваты мозг

rdzewieć

rdzewie|ć

незак. (і)ржавець;

stara miłość nie ~je — старое каханне не ржавее