Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąeiloru-
cgjklmnrstz

fura

ж.

1. фура, воз, калёсы;

2. перан. разм. мноства, куча; маса

furaż, ~u

м. уст. фураж; корм

furażerka

ж. пілотка

furażować

незак. фуражаваць; нарыхтоўваць фураж

furda

нескл. уст. глупства; лухта

furgon, ~u

м. фургон

furia

furi|a

ж. фурыя, лютасць; шаленства;

dostać ~i — прыйсці ў лютасць; раз’юшыцца; раззлавацца

furiat

м.

1. вар’ят, шалёны;

2. запальчывы (гарачы) чалавек; гарачыла; шугавей

furknąć

зак.

1. зашумець, зашалясцець; зафуркатаць;

2. пырхнуць

furkot, ~u

м. шум; фуркатанне; лопат, лапатанне;

furkot skrzydeł — шум крылаў