figa
fig|a
ж.
1. фіга; інжыр;
2. жарт. фіга, дуля, кукіш;
pokazać ~ę — паказаць фігу (дулю);
~a z makiem! — дулю!; дуля з макам!
figiel
м. фіглярства, фіглі-міглі; свавольства; жарт;
o mały ~iel nie ... — ледзь не...; за малым не...;
spłatać komu figla — выкінуць каленца, паджартаваць з каго; разыграць каго
figlarz
м. фігляр, свавольнік, дураслівец
figowy
фігавы;
listek figowy — фігавы лісток
figura
figur|a
ж.
1. фігура;
~a geometryczna — геаметрычная фігура;
2. важная асоба;
3. фігура, постаць, талія;
suknia do ~y — сукенка да таліі;
4. прыдарожны крыж (з фігурай святога);
chodzić do ~y разм. хадзіць без паліто
figuralny
figuraln|y
1. фігурны;
kompozycja ~a — фігурная кампазіцыя;
2. муз. поліфанічны, шматгалосы