fenicki
фінікійскі
fenig
м. пфеніг
feniks
м. міф. фенікс;
odrodzić się jak feniks z popiołów — адрадзіцца з попелу, як птушка Фенікс
fenol, ~u
м. хім. фенол
fenomen, ~u
м.
1. феномен; надзвычайная з’ява;
fenomen natury — феномен прыроды;
2. геній, чалавек выключных здольнасцей;
fenomen pracowitośi — фенаменальна працаздольны чалавек
fenomenalny
фенаменальны