egz.
= egzemplarz — экзэмпляр; экз.; асобнік; ас.
egzageracja
ж. перабольшанне; перавелічэнне
egzagerować
незак. перабольшваць; перавялічваць
egzaltować się
незак. захапляцца; упадаць у экзальтацыю
egzamin, ~u
м. экзамен, іспыт;
egzamin ustny (pisemny) — вусны (пісьмовы) экзамен;
egzamin dojrzałości — экзамен за курс сярэдняй школы;
egzamin wstępny (końcowy) — уступны (выпускны) экзамен;
egzamin poprawkowy — пераздача;
egzamin na prawo jazdy — экзамен на вадзіцельскія правы;
egzamin z matematyki — экзамен па матэматыцы;
zdawać (składać) egzamin — здаваць экзамен;
ściąć się na ~ie разм. зрэзацца (праваліцца) на экзамене
egzaminator
м. экзаменатар;
egzaminator z języka polskiego — экзаменатар па польскай мове
egzaminować
незак. экзаменаваць; egzaminować kogo z czego экзаменаваць каго па чым