cywil
м. разм. цывільны;
w ~u — не на вайсковай службе;
iść do ~a — дэмабілізавацца з войска
cywilista
м. юр. спецыяліст па грамадзянскім праве
cywilizacja
ж. цывілізацыя;
stopień ~i — узровень цывілізацыі
cywilny
cywiln|y
цывільны; грамадзянскі;
ślub ~y — грамадзянскі шлюб;
~e lotnictwo — грамадзянская авіяцыя;
władze ~e — цывільныя ўлады;
w ~ym ubraniu — у цывільнай вопратцы;
odwaga ~a — грамадзянская мужнасць