Verbum

cud, ~u

м. цуд;

cud architektury — цуд архітэктуры;

cud piękności — цуд прыгажосці;

czynić ~a — здзяйсняць цуды; цудадзейнічаць

cudacki

разм. дзіўны, дзівотны, дзівацкі;

po ~u — па-дзівацку

cudactwo

н. разм. дзівацтва

cudaczny

разм.; гл. cudacki

cudak

м. разм. дзівак

cudem

цудам;

ocaleć cudem — цудам уратавацца;

jakim cudem? — якім цудам?

cudnie

цудоўна

cudny

цудоўны

cudo

н. разм. цуд;

ta dziewczyna to cudo — гэтая дзяўчына проста цуд

cudotwórca

м. цудатворац; цудатворца