Verbum

zapalczywość

ж. гарачнасць, запальчывасць

zapalczywy

гарачы, запальчывы

zapalenie

н. запаленне; запальванне;

zapalenie ognia — запальванне агню;

zapalenie płuc — запаленне лёгкіх; пнеўманія

zapaleniec

м. энтузіяст; палкі чалавек

zapaleńczy

захоплены; палкі

zapalić

зак.

1. запаліць; закурыць; распаліць;

zapalić w piecu — распаліць ў печы;

2. натхніць;

zapalić kogo do walki — натхніць каго на барацьбу

zapalić się

зак.

1. запаліцца; успыхнуць;

2. натхніцца; захапіцца; загарэцца; запалаць;

zapalić się gniewem — загарэцца гневам;

zapalić się do malarstwa — захапіцца жывапісам

zapalnica

ж.; гл. zapalarka

zapalniczka

ж. запальнічка

zapalny

1. мед. запаленчы;

proces zapalny — запаленчы працэс;

2. палкі, лёгкі на загаранне, які лёгка загараецца;

łatwo zapalny — палкі, лёгкаўзгаральны;

3. перан. гарачы, палкі