Verbum

rozstrajać się

незак. расстройвацца; разладжвацца

rozstroić

зак. расстроіць; разладзіць;

rozstroić fortepian — разладзіць раяль

rozstroić się

зак. расстроіцца; разладзіцца

rozstrój, ~oju

rozstr|ój

м. расстройства;

~ój nerwowy — расстройства нерваў;

~ój żołądka — расстройства страўніка

rozstrzelać

зак. расстраляць

rozstrzelanie

н. расстрэл

rozstrzeliwać

незак. расстрэльваць

rozstrzygać

незак. рашаць, вырашаць

rozstrzygający

rozstrzygając|y

рашаючы, вырашальны;

~y moment — вырашальны (рашаючы) момант;

~a chwila — рашаючая хвіліна;

~y głos — вырашальны (рашаючы) голас

rozstrzygnąć

зак. вырашыць