Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rozstaw, ~u

м. спец. адлегласць;

rozstaw osi — колавая база; міжвосевая адлегласць

rozstawać się

незак. расставацца

rozstawiać

незак. расстаўляць

rozstawić

зак. расставіць

rozstawienie

н. расстаноўка

rozstawny

раскладны, рассоўны

rozstąpić się

зак. расступіцца

rozstęp, ~u

м.

1. прамежак; адлегласць;

2. палігр. інтэрвал;

rozstęp na wiersz — праз адзін інтэрвал

rozstępować się

незак. расступацца

rozstrajać

незак. расстройваць; разладжваць