Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abeęinoópruy.

nawiać

зак. навеяць

nawias, ~u

м. дужка; дужкі;

nawias okrągły — круглыя дужкі;

nawias klamrowy — фігурныя дужкі;

nawias graniasty — квадратныя дужкі;

w ~ie — у дужках;

zamknąć nawias — закрыць дужкі;

otworzyć nawias — адкрыць дужкі;

wynieść za nawias мат. вынесці за дужкі;

~em mówiąc — між іншым кажучы; дарэчы;

zanleźć się poza ~em — апынуцца адхіленым (не прызнаным)

nawiązać

зак.

1. прывязаць; панапрывязваць;

2. завязаць; наладзіць;

nawiązać stosunki — завязаць адносіны (стасункі);

2. do czego звярнуцца да чаго; спаслацца на што

nawiązka

nawiązk|a

ж.

1. лішак;

z ~ą — з лішкам;

2. юр. аплата; пакрыццё; грашовая кампенсацыя

nawiązywać

незак.

1. прывязваць;

2. завязваць; наладжваць;

3. do czego звяртацца да чаго; спасылацца на што

nawiedzać

незак.

1. здарацца;

2. наведваць

nawiedzić

зак.

1. здарыцца; напаткаць;

2. наведаць

nawiercić

зак. насвідраваць; накруціць

nawierzchnia

ж. палатно; паверхня (пра дарогу);

nawierzchnia kolejowa — чыгуначнае палатно; палатно чыгункі

nawieść

зак. навесці; нагнаць