Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

nauczycielstwo

н. зборн. настаўніцтва;

nauczycielstwo polskie — польскае настаўніцтва

nauczyć

naucz|yć

зак. навучыць;

~yć kogo rozumu перан. навучыць каго розуму;

ja go ~ę! — я яму пакажу!

nauczyć się

зак. навучыцца;

nauczyć się na pamięć — вывучыць на памяць

nauka

nauk|a

ж.

1. навука;

Akademia Nauk — Акадэмія навук;

~i ścisłe — дакладныя навукі;

~i humanistyczne — гуманітарныя навукі;

~i społeczne — грамадскія навукі;

~i przyrodnicze — прыродазнаўчыя дысцыпліны;

2. вучэнне; тэорыя; дактрына;

3. навучанне; вучоба;

prawo do ~i — права на адукацыю;

~a czytania i pisania — навучанне чытанню і пісьму;

pobierać ~ę — вучыцца;

4. кніжн. веды;

zdobyć ~ę — набыць веды

naukawy

пагард. калянавуковы; квазінавуковы

naukowiec

м. навуковы работнік; навуковец

naukowo

навукова;

naukowo udowodniony — навукова даведзены (даказаны);

pracować naukowo — працаваць у галіне навукі

naukowość

ж. навуковасць

naukowo-badawczy

naukowo-badawcz|y

навукова-даследчы;

działalność ~a — навукова-даследчая дзейнасць

naukowy

naukow|y

1. навуковы;

badania ~e — навуковыя даследаванні;

stopień ~y — навуковая ступень;

2. навучальны;

pomoce ~e — навучальныя дапаможнікі;

zakład ~y — навучальная ўстанова