Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

szczypce

мн.

1. шчыпцы; абцугі;

2. (у рака) клюшні

szczypczyki

мн. шчыпчыкі; абцужкі; пінцэт

szczypior, ~u

м. зялёная цыбуля, пер’е (у цыбулі)

szczypiorek, ~ku

szczypior|ek

м.; гл. szczypior

szczypta

ж.

1. тры пальцы; шчопаць;

szczypta soli — шчопаць (тры пальцы) солі;

2. перан. драбок, каліва, крыха, кропля, грам;

ni ~y wyobraźni — ні кроплі ўяўлення

szczyt, ~u

м. верх, вяршыня; верхавіна;

szczyt góry — горная вяршыня;

szczyt dachu — вільчак;

godzina ~u — сама розрух; самы рух; гадзіна пік

Szczytno

н. г. Шчытна

szczytny

szczytn|y

1. узвышаны; высокі; высакародны;

~e zadania — высакародныя (узвышаныя) задачы;

2. ганаровы

szczytowy

вяршынны; кульмінацыйны;

punkt szczytowy — кульмінацыйны пункт