zamieszkanie
н.
1. пражыванне; жыхарства;
miejsce stałego ~a — месца пастаяннага (сталага) жыхарства;
2. пасяленне
zamieszkany
заселены; жылы;
nie ~y — незаселены;
okolica ~a — незаселены раён;
~y dom — незаселены дом
zamieszki
мн. хваляванні; беспарадкі;
zamieszki uliczne — вулічныя беспарадкі
zamieścić
зак. змясціць; размясціць;
zamieścić ogłoszenie w gazecie — размясціць аб’яву ў газеце
zamigotać
зак. замігцець; замігацець; замігаць; мільгануць
zamilczać
незак. замоўчваць; нічога не казаць
zamilczeć
зак.
1. змоўкнуць; замоўкнуць;
2. змоўчаць; замоўчаць; нічога не сказаць
zamilknąć
zamilk|nąć
зак. замоўкнуць; змоўкнуць;
głosy stopniowo ~ły — галасы паступова змоўклі (сціхлі)
zamiłowanie
н. do czego схільнасць да чаго; захапленне чым; любоў да чаго;
zamiłowanie do pracy — любоў да працы;
mieć zamiłowanie do czego — любіць што; захапляцца чым