Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

nastroszony

nastroszon|y

ускудлачаны, узлахмачаны; склычаны;

włosy ~e — ускудлачаныя валасы

nastroszyć

зак. ускудлаціць, узлахмаціць, натапырыць;

nastroszyć pióra — натапырыць пер’е;

nastroszyć brwi — насупіць бровы

nastrój, ~oju

nastr|ój

м. настрой; гумор;

w wesołym ~oju — у вясёлым настроі;

być w złym ~oju — быць у кепскім настроі; быць не ў гуморы

nastrugać

зак. настругаць

nastrzyc

зак. настрыгчы

nasturcja

ж. бат. настурка (Tropaeolum L.)

nasunąć

зак.

1. насунуць; нацягнуць;

nasunąć czapkę — насунуць шапку;

2. перан. co падаць што; навесці на што; падказаць што;

nasunąć myśl — падаць думку;

nasunąć wątpliwości — выклікаць сумненні

nasunąć się

nasun|ąć się

зак.

1. насунуцца; наблізіцца;

2. узнікнуць, вынікнуць, паўстаць; трапіцца, нагадзіцца;

~ęła mi się myśl — мне ў галаву прыйшла думка

nasuwać

незак.

1. насоўваць;

nasuwać kapelusz na oczy — насоўваць на вочы капялюш;

2. наводзіць; падказваць;

nasuwać komu co na myśl — наводзіць каму што на думку

nasuwać się

незак.

1. насоўвацца; набліжацца;

2. прыходзіць; узнікаць; з’яўляцца