Verbum

narys, ~u

м.

1. лінія; рыса, рыска; драпіна;

2. контур

narysować

зак.

1. нарысаваць; начарціць;

2. перан. намаляваць; выявіць

narząd, ~u

м. анат. орган;

~y mowy — органы маўлення;

~y trawienia — органы стрававання

narzecze

н. лінгв. гаворка; дыялект

narzeczeństwo

н.

1. час ад заручын да вяселля;

2. заручыны

narzeczona

ж. нарачоная, нявеста

narzeczony

м. нарачоны, жаніх

narzekać

незак. наракаць; скардзіцца

narzekanie

н. нараканне; скаргі

narzędnik

м. грам. творны склон