Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

naruszony

парушаны

naruszyciel

м. парушальнік

naruszyć

зак. парушыць;

naruszyć przysięgę — парушыць прысягу

Narvik ~u

м. г. Нарвік

narwać

зак. нарваць; назбіраць;

narwać kwiatów — нарваць кветак

narwal

м. заал. аднарог (Monodon monoceros L.)

narwaniec

м. неўраўнаважаны чалавек; самадур

narwany

неўраўнаважаны, самадурны

nary

мн. нары, юрцы (у турме)

narybek, ~ku

naryb|ek

м.

1. заал. маляўкі;

2. перан. маладняк; маладая змена