Verbum

zaleźć

зак. залезці, улезці

zależeć

незак.

1. od kogo/czego залежаць ад каго/чаго;

to nie ode mnie ~y — гэта не ад мяне залежыць;

~у jak kiedy — (гледзячы) калі як;

2. komu na kim, czym быць зацікаўленым у чым; быць важным; быць патрэбным; быць неабходным для каго;

bardzo mu na tym ~y — ён вельмі ў гэтым зацікаўлены; для яго гэта вельмі важна;

nie ~y mi na nim — ён мяне не цікавіць

zależeć się

зак. заляжацца

zależność

ж. od kogo/czego залежнасць ад каго/чаго; падпарадкаванасць каму/чаму;

zależność wzajemna — узаемазалежнасць; узаемаабумоўленасць;

zależność kolonialna — каланіяльная залежнасць

zależny

od kogo/czego залежны ад каго/чаго; абумоўлены чым; падпарадкаваны; падуладны;

przypadek zależny грам. ускосны склон

zalęgać się

незак.

1. заводзіцца, разводзіцца;

2. перан. зараджацца, узнікаць

zalęgnąć się

зак.

1. завесціся, развесціся;

2. перан. зарадзіцца, узнікнуць

zalęknąć się

зак. спалохацца; злякацца

zalękniony

спалоханы; спужаны; спуджаны, перапалоханы; зляканы;

~е spojrzenie — спалоханы позірк

zaliczać

незак.

1. do kogo/czego залічаць; залічваць;

2. здаваць залік;

гл. zaliczyć