Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęioótuwyzż-.
bcdghijklmnpsśtwzż

rozpalić

зак.

1. распаліць; запаліць;

2. перан. запаліць; узбудзіць

rozpalić się

зак.

1. распаліцца;

2. перан. загарэцца; распаліцца; узбудзіцца

rozpałka

rozpałk|a

ж. распалка, падпалка;

drewno na ~ę — палена для распалкі

rozpamiętywać

незак. аддавацца ўспамінам

rozpanoszyć się

зак. разгаспадарыцца

rozpaplać

зак. разм. разбалбатаць

rozparcelować

зак. парцэляваць; падзяліць зямлю на дробныя ўчасткі

rozparty

які разваліўся, рассеўся (у крэсле)

rozparzyć

зак. распарыць

rozparzyć się

зак. распарыцца