Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rozpórka

ж. тэх. распорка

rozpracować

зак. жарг. распрацаваць

rozpracowanie

н. жарг. распрацоўванне; распрацоўка

rozpracowywać

незак. жарг. распрацоўваць

rozprasować

зак. выпрасаваць; адпрасаваць;

rozprasować zmiętą wstążkę — адпрасаваць пакамечаную стужку

rozpraszać

rozprasza|ć

незак. рассейваць, разганяць; распыляць;

~ć tłum — рассейваць (разганяць) натоўп;

~ć uwagę — рассейваць увагу;

nie ~j mnie — не адваблівай мяне

rozpraszanie

н. рассейванне;

rozpraszanie światła фіз. рассейванне святла

rozprawa

rozpraw|a

ж.

1. абмеркаванне; разбор (судовы);

2. трактат; навуковая праца;

~a doktorska — дысертацыя;

3. ~y мн. дыспут; абмеркаванне; спрэчкі

rozprawiać

незак. разважаць [шматслоўна]; гавэндаць; глуздзіць; калатырыць;

rozprawiać o polityce — разважаць пра палітыку

rozprawiać się

незак. распраўляцца