Verbum

lubczyk, ~u

м. бат. любіста (Levisticum Hill.)

lubić

незак. любіць; падабацца;

~ć muzykę — любіць музыку;

kto się lubić ten się czubi — хто каго любіць, той таго і чубіць

lubić się

незак.

1. кахацца, любіць адно аднаго;

2. уст. падабацца адно адному

lubieżnik

м. сладастрасны (юрлівы) чалавек

lubieżność

ж. сладастраснасць, юр, юрлівасць

lubieżny

сладастрасны

Lubin

м. г. Любін

Lublana

ж. г. Любляна

Lublin

м. г. Люблін

Lubliniec

м. г. Люблінец