Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

rozmieszczenie

н. размяшчэнне; дыслакацыя

rozmieścić

зак. размясціць, расставіць

rozmiękczać

незак. размякчаць

rozmiękczenie

н. размякчэнне

rozmiękczyć

зак. размякчыць

rozmiękły

размяклы;

grunt rozmiękły — размяклая глеба

rozmięknąć

зак. размякчыць

rozmijać się

незак. размінацца, разыходзіцца;

rozmijać się z prawdą — разыходзіцца з праўдаю; пярэчыць праўдзе

rozmiłować się

зак.

1. w czym страсна палюбіць што; захапіцца чым; прыахвоціцца да чаго;

2. w kim страсна (палка, горача, моцна) пакахаць

rozminąć się

зак. размінуцца