Verbum

chwilka

chwilk|a

ж. хвілінка; часінка;

na ~ę — на хвілінку

chwilowo

часова; да часу

chwilowy

часовы; хвілінны; мінутны

chwycić

chwyci|ć

зак.

1. хапіць; хваціць; ухапіць;

~ć kogo za rękę — схапіць каго за руку;

2. стаць папулярным; увайсці ў звычку (аб ідэі; прапанове);

moda na niepalenie ~ła — стала модна не курыць

chwycić się

chwyci|ć się

зак.

1. хапіцца; хваціцца;

~ć się czego (i za co) — хапіцца за што;

2. злавіцца;

~ł się na czym — быў злоўлены за якой справай

chwyt, ~u

м.

1. прыём;

2. хватка

chwytacz

м. тэх. улоўнік;

chwytacz ziarna — зернеўлоўнік

chwytać

chwyta|ć

незак. хапаць, хватаць; лавіць (мяч);

~ć za serce — узрушваць;

~ć za słowo — лавіць на слове;

mróz chwytać — прыціскае мароз;

chwytać mnie grypa — грып мяне бярэ

chwytak

м. тэх. грэйфер;

chwytak samoczynny — самасхват

chwytliwy

учэпісты;

~a melodia — неадчэпная мелодыя