chwytać

chwyta|ć

незак. хапаць, хватаць; лавіць (мяч);

~ć za serce — узрушваць;

~ć za słowo — лавіць на слове;

mróz chwytać — прыціскае мароз;

chwytać mnie grypa — грып мяне бярэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)